حدیث دل و دلتنگی
|
||
جستجو
پیوندهای روزانه
پیوندها
آمار وبلاگ
بازدید امروز: 20 بازدید دیروز: 28 کل بازدیدها: 242183 همیشه صدای گام هایی را در کنار گام های خود می شنیدم، تو در کنارم بودی، به گمانم! ترس، هیچ گاه نگذاشت که نگاهی به کنار خود بیندازم، شاید اصلا تو نباشی... آنگاه که محبوس، در میان دیوارهای سنگی بسته قدم می زدم، هیچ یادم نبود که پژواک، همان چیزی است که گام ها را دو برابر می کند.
ارسال شده در:
جمعه 89 تیر 25 :: 6:16 عصر :: توسط : عبدالحمیدخدایاری
منوی اصلی
آخرین مطالب
آرشیو وبلاگ
صفحات وبلاگ
|
||